24 Aralık 1992 – 25 Ocak 1993, Kızıltoprak
Mine Sanat Galerisi, ikinci Galerisini de açarak çağdaş Türk Sanat’ına yaptığı katkılara bir yenisini ekliyor. Sanat etkinliklerine başladığı ilk günden bu yana giderek güçlenen bir ivmeyle sanat ortamımızdaki saygın yerini pekiştiren Mine Sanat Galerisi, bu nitelikli düzeye ulaşmada, çağdaş çizgisinden ödün vermez kimliğine çok şeyler borçludur. Özverili çabalarla oluşturulan bu kimliğin sürekliliğini koruyacağına inanan bir sanatçı olarak galeri yöneticilerini yürekten kutluyorum.
Çağdaş Türk Sanatındaki özgün çabaların düzeyli örneklerini içeren bu sergi, çeşitli eğilimlerinden oluşan bir kesit niteliğindedir. Çağdaş Sanatı seçmiş ve bunu özümsemiş sanatçılarla galerinin ana ilkeleri örtüsünce böyle bir serginin oluşumundaki doğallık kendiliğinden ortaya çıkmaktadır.
Güzelim yıllarını ve en üretken olması gereken dönemlerini havanda su döğerek; ona buna çamur sıçratarak ve sataşarak geçiren bazı açması kimselerin, resim yapmayı bir kenara iterek asıl mesleklerini unutmuş görünmeleri ne denil üzüntü verici ise her türlü didişmenin ötesinde yapıtlarını alçak gönüllü bir özveri ile üreten sanatçıların bir araya getirildiği böyle bir sergi de o denli sevindiricidir. Kitle iletişim araçlarının olanaklarını tüketircesine kullanarak şov yapan ve sanatlarından çok adlarını kurumlaştırma çabasına giren sanatçılardan kaçı yarınlara kalacak bilemiyorum. Bu da ayrı bir sorun. Ancak şu varki, sanatçı asıl İşi olan yaratım/üretim eylemi yerine güncel kalma uğruna sanat dışı çabalara yöneliyorsa sabun köpüğüne benzeyen moda değişiminde öğütülerek yok olma tehlikesine davetiye çıkartıyor demektir. Günümüzde bu denil yozlaştırıcı etkenin sanatçıları sarmaladığı göz önüne alınırsa, kendine ve sanatına zarar verecek unsurları çekip çıkartmakta yine sanatçılara düşüyor. Kalıcı olmanın koşulları nitelikli yapıt üretmekten geçer. Sonrası sanatçıyı ilgilendirmemeli. Üretilen bu yapıtları çözümleyenler / değerlendirenler ise sanat düşünürleri ve eleştirmenlerle galerilerdir, sanatseverlerdir. Söyleyecek sözü olan sanatçılar, kişisel / toplu sergilerle sanatseverlerin karşısına geçtiğinde zaten tartışma ortamı kendiliğinden oluşturulmuş demektir. Artık bu aşamada yapıtların irdelenmesi söz konusudur ki, bu da sanatçıları besleyen, yönlendiren önemli etkenlerden birisidir.
Sergide yaralan sanatçıların tümünün olumlu ve olumsuz eleştirilerle karşılaşma olasılıklarını doğal sayarak, bunlardan çıkartılacak sonuçların sonraki çalışmalara getireceği katkıları beklemekten başka yapılacak bir şey yok sanırım.
ZEKAİ ORMANCI
Sanatçılar
Adnan ÇOKER
Özdemir ALTAN
Tomur ATAGÖK
Nur KOÇAK
Güngör TANER
Meriç HIZAL
Seyhun TOPUZ
Gökhan ANLAĞAN
Koray ARİŞ
Mustafa ATA
Zekai ORMANCI
Yusuf TAKTAK